|
Od pewnego czasu w Internecie funkcjonują informacje o tym, że w Draganowej w połowie XIX wieku powstał dworek. Niestety, mimo wysiłków autora strony draganowa.info nie udało sie tych informacji potwierdzić. Może ktoś z czytelników naszej strony ma jakieś wiadomości wykraczające poza to, co już wiemy? Poniżej krótka historia zdobywania wiedzy o dworze w Draganowej:
2013-12-10, 02:03:16 Zauważyłem, że gromadzi Pan na stronie informacje na temat Draganowej. Pragnę przesłać zdjęcie nieistniejącego dworu w Draganowej. Mieszkali w nim moi praprapradziadkowie. Posiadali także Nienaszów, do którego później wróciła rodzina. Bodźcem był pożar dworu w Draganowej (podpalonego przez 2 rozbójników), w którym spłonęła żywcem moja prapraprababka (przywiązana do krzesła) w wielu zaledwie 30 lat. Wspomnianym praprapradziadkiem był Edward Wilhelm Woytowicz herbu Lubicz, a prapraprababcią, Joanna Barbara Julianna z domu Czechowicz-Lachowicka herbu Ostoja (19.09.1843-24.09.1873). Ich zdjęcia również przesyłam. Para miała tylko jednego syna, Stanisława Juliusza Poliakrpa, któremu również spalił się dwór w Nienaszowie, dlatego jego 2 dzieci z pierwszego małżeństwa wychowywały się w Zręcinie we dworze ich dziadka Konstantina Ciołkosza herbu Brodzic. Wiem, że dwór w Draganowej istniał tylko 5 lat. Więc skoro spalił się w 1873, to musiał być wystawiony w 1868. Następnymi właścicielami byli Kobuzowscy herbu Mora, którzy byli daleką rodziną Edwarda. We dworze rezydowała rodzina Jaraczów herbu Poraj, będąca szlachtą bez majątku (zadłużeni). Oni również zginęli w pożarze. Edward z synem w tym czasie był z wizytą w Nienaszowie. Zwęglone zwłoki 4 osób zostały pochowane w parku dworskim w Nienaszowie.
Z
poważaniem,
12 grudnia 2013 10:02 Odpowiedź draganowa,info
Dzień dobry.
2013-12-12, 20:14:40 Witam, Więc wynika z tego, że Draganową musieli dzierżawić, a nie posiadać, ale ad. Krzystkiewicza to sytuacja wygląda inaczej: on zarządzał majątkiem przez kilkuletnią nieobecność właścicieli (inny majątek Woytowiczów w powiecie siedleckim). Nie był z nimi na pewno spokrewniony, ale pochodził z warstwy chłopskiej i jestem zaskoczony, że figuruje jako właściciel. Z poważaniem, Bartosz Jabłecki-Męciński
29.04.2014, g. 14.40
29.04.2014
Dwór Woytowiczów herbu Lubicz w Draganowej w 1872 roku. Został wybudowany w
1868, a spłonął 24 września 1873 roku na ziemi dzierżawionej u Kobuzowskich
herbu Mora. Podpaliło go 2 zbójników. W pożarze zginęła właścicielka, Joanna
z Czechowiczów-Lachowickich herbu Ostoja i rodzina Jaraczów herbu Poraj,
która mieszkała tu po stracie majątku. Dworek stał prawdopodobnie na
pocz±tku Draganowej po prawej stronie OD STRONY Sulisrowej.Gdzieś wokolicy
działek państwa SZYMAŃSKICH. Żyje w Bóbrce PANI Krakoś(?) 91lat urodzona w
Draganowej, z jej opowiadań wynika że był taki dworek ale się spalił, tak
mówiła jej mama. Interesuje się tym dworkiem bo mieszkali tam też JARACZOWIE
z koligaceni z moją rodziną ze strony mojej mamy.Jest mało dokumentów
pisanych, dworek istniał tylko 5 lat.
Na facebokowym profilu Chorkówka dawniej i dziś znajdnuje się następujący wpis: Edward Wilhelm Woytowicz herbu Lubicz ze swoją pierwszą żoną, Joanną Barbarą Julianną z Czechowiczów-Lachowickich herbu Ostoja. Edward był synem Józefa Augusta i Anny Klary Elżbiety z domu Firlej z Nowej Cerkwi z Krwat z Golędzina i Dąbrowicy herbu Lewart. Joanna była córką Wincentego Jana Tomasza i Jekateriny Aleksandrownej z Tomilinów herbu własnego. Ci Woytowiczowie posiadali majątki na Wołyniu, zaś potem wystarali się o zakup Nienaszowa, w którym, po wielu latach, chłopską rodzinę Krzystkiewiczów ustanowili zarządcami majątku. Następnie wybudowali dwór na ziemi wydzierżawionej u Kobuzowskich herbu Mora w Draganowej (w 1868 roku). Niestety zbójnicy napadli obiekt 24 września1873 roku i podpalili go. W środku przywiązali do krzesła ciężarną po raz drugi Joannę. Ta spłonęła żywcem. Życie straciła też, mieszkająca kątem, rodzina Jaraczów herbu Poraj ze szlacheckiego zaścianka. Edward był w tym czasie na Wołyniu. Małżeństwo doczekało się syna, Stanisława Juliusza Poliakrpa, który przeklął na zawsze Draganową. Podobno szmat czasu po tragedii, pola wokół nieistniejącego dworu nie rodziły dobrego plonu, a miejsce uważano przez to za przeklęte. Wiele lat później Stanisław ożenił się ze zręcanką, Anną Konstancją Bereniką Wiktorią Ciołkosz z Wyszomierza herbu Rawicz.Dwór (wedle podań mieszkańców) stał gdzieś w miejscu dzisiejszych działek państwa Szymańskich niedaleko Sulistrowej. 4 zwęglone ciała ofiar pożaru pochowano w parku w Nienaszowie. I dalej: ...dokładna lokalizacja jest trudna do ustalenia, gdyż w tamtych czasach mapy aktualizowano rzadko, a w latach ewidencji dworu nie było. Tylko wykopaliska pomogłyby zapewne odnaleźć resztki fundamentów. Jest też opcja, że na części fundamentów wystawiono drewniany dom (bywały takie przypadki w Polsce i na obecnej Ukrainie). Możliwe też, że w tym miejscu jest las- po rozebraniu często takie miejsca zarastały roślinnością. Jakieś informacje, choćby pół-prawdziwe, mogą dostarczyć najstarsi mieszkańcy miejscowości. Zdjęcie zachowało się w zbiorze rodzinnym Drużbackich z Drużbaków Górnych herbu własnego (Lew odmienny), ale już bez adnotacji odnośnie dokładnej lokalizacji w Draganowej.
Stanisław Frej: Dwór stał prawdopodobnie na początku Draganowej po prawej stronie od Sulistrowej, gdzieś w okolicy działek państwa Szymańskich. Reasumując: mamy świadectwa trzech osób żyjących obecnie oraz zdjęcia (bez lokalizacji). Brak dokumentów i innych źródeł współczesnych powstaniu Dworu. Są pewne przesłanki, by wskazać ewentualne miejsce (ukształtowanie terenu, świdectwo Pani Krakoś), ale nie ma pewności. Może kwerenda zasobów katastralnych Archiwum w Przemyślu przyniesie jakieś rozstrzygnięcie. Jeśli masz jakieś materiały,
dokumenty, zeznania świadków
|
Nowości na naszej stronie i stronach naszych przyjaciół:
Stanisław Frej - piewca Draganowej - fotoreportaż z pielgrzymki życia
NIEZBĘDNIK Draganowski (System Informacji Przestrzennej)
Polecamy:
"Dookoła
Bikowej Góry"
Na stronie "Pieszo przez Podkarpacie"
|
Jeśli masz pytania do twórcy strony wyślij e-mail:
kulturakarpat@onet.eu
|